„(…) cieszmy się naszą historią. Poznawajmy ją z
ciekawością i radością. Pomniki zamieniają bohaterów w kamień a historię czynią
twardą i niedostępną. Opowieści mogą otwierać przeszłość i oddawać
ludziom/historii życie. Bierzmy je takim jakim było. W nas też jest Las.”
Elżbieta
Cherezińska po raz kolejny zajęła się tematem nieobecnym do tej pory w
literaturze głównego nurtu. Po przybliżeniu czytelnikom (i to z ogromnym
powodzeniem) czasów rozbicia dzielnicowego, tym razem podjęła się opowiedzenia
historii równie dramatycznej, co bolesnej. Dzieje oddziału Narodowych Sił
Zbrojnych (najpierw Legionu Nadwiślańskiego, potem Brygady Świętokrzyskiej)
są pełne niedomówień i kontrowersji, przez
co stały się idealnym tematem dla pisarki, odżegnującej się od jasnych, czarno-białych
podziałów.
„Legion” koncentruje się na historii
Brygady Świętokrzyskiej, formacji, której działania do dzisiaj są tajemnicą:
niewielka ilość źródeł historycznych i zakłamania epoki komunizmu utrudniają
konstrukcję jasnego przekazu na ten temat. Niezrażona tym faktem pisarka tworzy
własną opowieść, w której bohaterowie i
tchórze mają na równi prawo głosu. Historia Legionu, to opowieść o tworzeniu
konspiracji w okupacyjnych warunkach; konspiracji próbującej zjednoczyć różne
grupy społeczne i starającej się o przyłączenie do Armii Krajowej, by wreszcie
stworzyć własne oddziały partyzanckie. Oddziały, których głównym zadaniem była
walka z okupantem, ale także ochrona ludności cywilnej. To także historia
niesamowitego marszu przez linię sowiecko-niemieckiego frontu i przyłączenie
się do amerykańskiej armii Pattona.
Czytelnicy poprzednich książek
polskiej autorki dostają do rąk ogromną powieść, w której niezwykle sprawnie połączono
fakty historyczne , politykę i warstwę obyczajową. Jak zwykle najsilniejszym atutem
książki są bohaterowie: nakreśleni kilkoma zdaniami, wyraziści i zapadający w
pamięć. Niepokorni, odważni, ale przy tym zwyczajni i realistycznie nakreśleni żołnierze,
dla których wolność jest rzeczą najważniejszą i godną wszelkich wyrzeczeń.
Pierwszoplanowe postacie, to przede wszystkim: Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz
("Ząb"), Władysław Kołaciński ("Żbik"), oraz Władysław
Marcinkowski ("Jaxa"). Pełna dobrze
wyważonego patosu, ale także humoru fabuła punktuje najważniejsze wydarzenia w
historii Brygady: trudną wędrówkę do Czech, wyzwolenie obozu koncentracyjnego w
Holiszowie, czy też wzięcie do niewoli sztabu XIII armii niemieckiej.
Konwencja
całej powieści jest rodem z dobrego filmu sensacyjnego: przeskakiwanie od
jednego bohatera do drugiego, krótkie wstawki biograficzne zapowiadająca
postacie, czy też liczne odwołania do kultury popularnej. Są to jednak proste
zabiegi formalne, nie przytłaczające całości i urozmaicające zaledwie lekturą
zwyczajnie wciągającej i dobrze napisanej powieści.
„Legion”
udowadnia talent autorki, nie bojącej się podejmowania trudnych tematów i
potrafiącej swoją pasją zarazić innych. Na uznanie zasługuje również fakt, że
Cherezińska nie daje się zaszufladkować: autorka skandynawskiej sagi, powieści
historycznych rozgrywających się w średniowieczu i wreszcie opowiadająca
historię z okresu drugiej wojny. Wszechstronność i talent, to naprawdę godna
polecenia mieszanka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz